ارتودنسی دندان ایمپلنت شده

درخواست انجام ارتودنسی برای دندان در شرایط مختلف صورت می گیرد و لزوما مربوط به سنین کم یا وجود مشکل ریشه ای نیست. گاهی فرد در اثر اتفاقات و مشکلات دیگر در بزرگسالی نیاز به انجام ارتودنسی پیدا می کند. در حالت طبیعی محدودیتی برای ارتودنسی در میانسالی وجود ندارد و می توان بدون نگرانی از این درمان استفاده کرد. اما در برخی موارد ممکن است فرد قبل از ارتودنسی برای یک یا چند دندان، از درمان ایمپلنت استفاده کرده باشد. حالا تمام دندان های او در فرم طبیعی نیستند و این سوال به وجود می آید که آیا ارتودنسی دندان ایمپلنت شده نیز انجام می شود یا خیر؟ شرایط این نوع ارتودنسی چیست؟ چه عواملی در ارتودنسی دندان ایمپلنت شده دخیل است؟

ایمپلنت دندان چیست؟

در مورد دندان های خراب شده، کشیده شده، افتاده و … بهترین درمان دائمی ایمپلنت می باشد که طی این درمان متخصص دندانپزشکی پایه های نگه دارنده تیتانیومی را درون استخوان فک جایگذاری می کند. بعد از مدتی که پیوند پایه با استخوان فک برقرار شد، روی آن تاج دندان نصب می گردد. حالا فرد دارای یک دندان دائمی با کارکرد مناسب است.

عمل جراحی ایمپلنت ماندگاری بسیار طولانی و در حدود ۲۰ سال را از خود نشان می دهد و برای اکثر افراد با موفقیت انجام می شود. زمانی که فرد درمان ایمپلنت را انجام دهد، استخوان فک نیز محافظت می شود و تحت آسیب و فرسایش قرار نمی گیرد. ایمپلنت ها قابلیت جابجایی و خارج شدن ندارند و درون فک ثابت هستند اما مانعی برای انجام ارتودنسی هم نمی باشند و تحت شرایط ویژه می توان درمان ارتودنسی را روی آن ها انجام داد.

بیشتر بدانید: قیمت ایمپلنت دندان

ارتودنسی دندان چیست؟

برای رفع ناهنجاری های مختلف دهان و دندان در کودکان و بزرگسالان درمان ارتودنسی انجام می شود. طی این درمان متخصص ارتودنسی با کمک انواع براکت ها و سیم های ارتودنسی، دندان ها را تحت فشار قرار می دهد که به جای طبیعی خود برگردند و ناهنجاری از بین برود. این ناهنجاری ها شامل عقب و جلو بودن فک ها، نامتقارن بودن فک ها، غیر همراستایی دندان ها، روی هم بودن دندان ها، فاصله داشتن دندان ها، انحراف به جهت های مختلف دندان ها و … می باشد. ناهنجاری ها مشکلات زیادی را برای فرد بوجود می آورند از جمله کاهش اعتماد به نفس، مشکل در صحبت کردن، مشکل در غذا خوردن، خراب و  پوسیده شدن سریع تر دندان ها، آسیب به کنار دهان و زبان و …

ارتودنسی دندان ایمپلنت شده چگونه است؟

علت درمان ایمپلنت و درمان ارتودنسی را مرور کردیم، اما مساله مهم در مورد اولویت این دو درمان نسبت به یکدیگر است. توصیه متخصصان این است که برای فرد بهتر است ارتودنسی به طور کامل انجام گیرد و بعد از درمان ارتودنسی، ایمپلنت دندان استفاده شود. چرا که با از بین رفتن ناهنجاری دندان های طبیعی و فک، متخصص بعد از ارتودنسی ایمپلنت و تاج دندان را متناسب با راستای جدید دندان ها تنظیم می کند. زمانی که ارتودنسی قبل از ایمپلنت انجام شود، فضای کافی برای پایه ایمپلنت و تاج دندان ایجاد می گردد و به راحتی جراحی ایمپلنت صورت می گیرد.

اما ممکن است فردی قبلا ایمپلنت انجام داده باشد و تحت شرایط مختلفی نیاز به انجام ارتودنسی پیدا کند. برای این موارد نیز امکان انجام ارتودنسی زیر نظر بهترین متخصص ارتودنسی، وجود دارد. با انجام معاینات و بررسی وضعیت دندان ایمپلنت شده و زمانی که از انجام درمان می گذرد، روش ها و رویکرد هایی در نظر گرفته می شود که همراستایی دندان ها برای ایجاد لبخند زیبا و از بین رفتن ناهنجاری صورت بگیرد.

بیشتر بدانید: آیا افراد دیابتی می توانند ایمپلنت کنند

حالت های مختلف دندان ایمپلنت در ارتودنسی

برای دندانی که از قبل ارتودنسی شده است دو حالت ممکن است رخ دهد.

1. حالت اول: این دندان همراستا با دندان های صاف است و بقیه دندان ها باید به محل طبیعی خود بازگردند. در این مورد انجام ارتودنسی راحت تر است و این دندان ایمپلنت شده به عنوان یک تکیه گاه مناسب برای سیم های ارتودنسی و براکت ها نیز استفاده می گردد تا سایر دندان ها در موقعیت مناسب قرار بگیرند.
2. حالت دوم: دندان ایمپلنت شده همراستا با دندان های کج می باشد و خود آن نیز باید اصلاح گردد. در این شرایط امکان انجام ارتودنسی وجود دارد اما نتیجه نهایی با دقت بالا نخواهد بود و نا همراستایی بسیار کمی نیز بعد از ارتودنسی باقی می ماند. در برخی موارد مراجعه کننده بعد از ارتودنسی درخواست می دهد که ایمپلنت را خارج و تعویض کنند تا همراستایی مورد نظر ایجاد گردد.

مزایای ارتودنسی دندان ایمپلنت شده

در کنار محدودیت هایی که یک دندان ایمپلنت شده برای ارتودنسی ایجاد می کند، مزایایی نیز دارد که کمک می کند شرایط ارتودنسی بهتر شود، از جمله:

• ایجاد یک تکیه گاه مرکزی برای حرکت بهتر و سریعتر دندان ها به دلیل استحکامی که دارد.
• قابلیت استفاده از بریس دندان نامرئی را نیز فراهم می کند.
• جای خالی دندانی وجود ندارد که باعث کند شدن تاثیر درمان ارتودنسی گردد.
• نظم دهی به دندان ها و انجام ترمیم ارتودنسی در جلسات بعدی مراجعه بهتر صورت می گیرد.

این ویژگی ها در شرایطی کمک کننده است که دندان ایمپلنت شده همراستا با دندان های صاف باشد و نه اینکه خود دندان ایمپلنت با دندان های کج همراستا باشد.

انجام ایمپلنت برای کمک به درمان ارتودنسی

درست است که توصیه انجام ایمپلنت بعد از ارتودنسی می باشد، اما مواردی وجود دارد که متخصص ارتودنسی برای انجام درمان بهتر ارتودنسی، کاشت ایمپلنت را تجویز می کند. در واقع چند دندان هستند که به علت جای خاصی که در ردیف دندان ها دارند تاثیر زیادی بر روی ارتودنسی می گذارند و اگر همین دندان ها از بین رفته باشند و دیگر نقطه تکیه گاهی در فرم انحنایی فک وجود نداشته باشد، متخصص با کاشت دندان ایمپلنت این نقطه تکیه گاهی را ایجاد می کند. برای رسیدن به چنین نتیجه ای تعامل کافی بین متخصص ایمپلنت و متخصص ارتودنسی باید وجود داشته باشد.

مورد بعدی زمانی است که تعداد دندان از دست رفته فرد بیش از یک عدد باشد. نبود چندین دندان انجام ارتودنسی را با مشکل روبرو می کند. در صورتی که امکان پذیر باشد انجام حداقل یک ایمپلنت برای ایجاد نقطه تکیه گاه تجویز می گردد و ترمیم و کاشت ایمپلنت باقی دندان های از بین رفته برای بعد از ارتودنسی باید انجام شود.

چه عواملی در نتیجه ارتودنسی دندان ایمپلنت شده دخیل می باشند؟

راستای دندان ایمپلنت شده، فاصله زمانی از تاریخ انجام ایمپلنت، توانایی و تجربه متخصص ارتودنسی، تجهیزات کلینیک، سن فرد و …. در نتیجه نهایی ارتودنسی تاثیر گذار هستند. لزوما وجود ایمپلنت نمی تواند نشان از عدم نتیجه ارتودنسی باشد. متخصص ارتودنسی و همچنین متخصص ایمپلنت در شرایط حرفه ای نکات مربوط به درمان متقابل را در نظر می گیرند و اگر ایمپلنت زیر نظر بهترین متخصص انجام شده باشد، مطمئنا نتایج ارتودنسی نیز رضایت بخش می باشد.

بیشتر مطالعه کنید: لمینت دندان طرح لبخند

علت تداخل ایمپلنت در نتایج ارتودنسی چیست؟

پایه تیتانیومی که برای ایمپلنت در فک قرار داده می شود قابلیت جابجایی را ندارد و در یک راستای ثابت باقی می ماند. اگر راستای مناسبی برای کاشت ایمپلنت توسط متخصص در نظر گرفته نشده باشد، باعث می شود در کار ارتودنسی تداخل ایجاد شود. دندان ایمپلنت کاشته شده با ناهنجاری دندان ها هم راست است و نمی توان آن را با ارتودنسی به حالت مناسب منتقل کرد. افرادی که دچار این مشکل باشند بعد از اتمام ارتودنسی انحراف در دندان ایمپلنت شده را مشاهده می کنند که مقدار آن خیلی زیاد نیست و برای رفع نهایی آن می توانند درخواست تعویض ایمپلنت را داشته باشند. در مواردی این ترمیم با تغییر تاج ایمپلنت به تنهایی امکان پذیر است و با سهولت انجام می شود.

در چه شرایطی ارتودنسی بعد از ایمپلنت با مشکل روبرو نمی شود؟

درصورتی که شرایط زیر برای دندان کاشت شده یا دندان های اطراف آن فراهم باشد، برای انجام ارتودنسی بعد از ایمپلنت مشکلی وجود ندارد و فرد می تواند به راحتی این درمان را درخواست کند:

• همراستا بودن دندان ایمپلنت شده با دندان های سالم.
• استفاده از دندان ایمپلنت با توجه به موقعیت آن جهت تکیه گاه ارتودنسی.
• سالم بودن دندان های اطراف دندان کاشت شده به طوری که نیاز به ارتودنسی در این ناحیه وجود نداشته باشد.
• تغییر جهت دندان های دیگر بر اثر افزایش سن، که به خطا دندان ایمپلنت شده منحرف دیده می شود. این ناهنجاری با ارتودنسی و برگرداندن دندانها به سمت اولیه بر طرف می شود.
• خرابی و از بین رفتن چند دندان به طور کامل و وجود ایمپلنت در این ناحیه.

اول ارتودنسی انجام دهیم یا کاشت ایمپلنت؟

در صورتی که بین این دو مورد هیچ کدام از قبل انجام نشده و ترمیم دندان های فرد به هر دو درمان نیاز داشته باشد، باید به متخصص دندانپزشکی مراجعه شود و تحت معاینه قرار بگیرد. در صورتی که نیاز به کاشت دندان به عنوان لنگرگاه و تکیه گاه وجود نداشته باشد، ابتدا انجام ارتودنسی تجویز می شود و در غیر این صورت ممکن است متخصص اولویت را با کاشت ایمپلنت قرار دهد.