داشتن دندان های سالم و زیبا نهتنها در ظاهر فرد تأثیرگذار است، بلکه نقش مهمی در سلامت کلی بدن ایفا میکند. از دست دادن دندانها، بهویژه دندانهای کنار هم، میتواند مشکلات متعددی از جمله دشواری در جویدن، تأثیر بر گفتار، و حتی تغییر در فرم صورت به همراه داشته باشد. خوشبختانه پیشرفتهای پزشکی در حوزه دندانپزشکی، راهحلهای متنوعی برای جایگزینی دندانهای از دست رفته ارائه داده است. یکی از بهترین و ماندگارترین این روشها، کاشت ایمپلنتهای دندانی است.
این مقاله به بررسی ضرورت ایمپلنت برای دندانهای کنار هم، مزایا، چالشها و نکات کلیدی در فرآیند درمان میپردازد تا مخاطبان با آگاهی بیشتری به این روش درمانی نگاه کنند.
همچنین بخوانید: بهترین برندهای ایمپلنت در ایران
ایمپلنت دو دندان کنار هم چگونه است؟
ایمپلنت دو دندان کنار هم فرآیندی است که در آن دو دندان از دست رفته که در کنار یکدیگر قرار دارند، با استفاده از دو پایه ایمپلنت جایگزین میشوند. این روش از نظر طراحی، جایگذاری و عملکرد نیازمند دقت و مهارت بالا از سوی دندانپزشک است. دندانپزشک ابتدا وضعیت فک و لثهها را از طریق معاینات بالینی و تصاویر رادیوگرافی (مانند CBCT) بررسی میکند. ارزیابی حجم و کیفیت استخوان فک اهمیت زیادی دارد، زیرا ایمپلنتها باید در استخوان به طور محکم قرار بگیرند.
دو پایه ایمپلنت (پیچهای فلزی از جنس تیتانیوم یا زیرکونیا) در استخوان فک کاشته میشوند. اگر تراکم استخوان کافی نباشد، ممکن است پیش از کاشت ایمپلنت نیاز به پیوند استخوان باشد.
The proper spacing between two implants must be maintained to prevent excessive pressure or damage to the bone and gums.
فاصله مناسب بین دو ایمپلنت باید رعایت شود تا از فشار بیش از حد یا آسیب به استخوان و لثه جلوگیری شود.
پس از کاشت پایهها، یک دوره التیام و اتصال ایمپلنت به استخوان (osseointegration) وجود دارد که معمولاً بین ۳ تا ۶ ماه طول میکشد. پس از اطمینان از استحکام پایههای ایمپلنت، اباتمنتها (قطعاتی که ایمپلنت را به تاج دندان وصل میکنند) قرار داده میشوند. در مرحله آخر، تاجهای دندان که معمولاً از جنس سرامیک یا زیرکونیا هستند، روی ایمپلنتها نصب میشوند.
مزایای ایمپلنت چند دندانی و ایمپلنت دو دندان کنار هم
- حفظ تراکم استخوان: جلوگیری از تحلیل استخوان فک در محل دندانهای از دست رفته.
- بازگرداندن عملکرد طبیعی: امکان جویدن و صحبت کردن به صورت طبیعی.
- ظاهر زیبا و طبیعی: شبیه سازی دقیق دندانهای طبیعی.
- ماندگاری بالا: طول عمر زیاد نسبت به روش های دیگر.
- جلوگیری از آسیب به دندان های سالم: نیازی به تراشیدن دندانهای مجاور (برخلاف بریج سنتی) نیست.
- تقویت استحکام پروتز: ایمپلنتها پایهای محکم برای تاجها و بریجها فراهم میکنند.
- افزایش اعتماد به نفس: بازگرداندن لبخند و زیبایی طبیعی.
- بهبود بهداشت دهان و دندان: تسهیل در رعایت بهداشت در مقایسه با دنچرها.
- کاهش هزینه در موارد خاص: در برخی شرایط (مانند بریج بر پایه ایمپلنت)، هزینه کمتر نسبت به ایمپلنتهای جداگانه.
- پایداری در برابر حرکت: ثبات بیشتر نسبت به دنچرهای متحرک.
- توزیع مناسب فشار جویدن: کاهش فشار روی دندانهای مجاور یا پایههای ایمپلنت.
- جلوگیری از تغییرات در فرم صورت: حفظ ساختار طبیعی فک و جلوگیری از افتادگی صورت.
عوارض ایمپلنت دو دندان کنار هم
عوارض کوتاه مدت
- درد و ناراحتی
- کبودی و تورم
- عفونت
- خونریزی
عوارض میان مدت (در طی چند هفته تا چند ماه پس از عمل)
- تحلیل استخوان: اگر ایمپلنتها به درستی جایگذاری نشوند یا تراکم استخوان کافی نباشد، ممکن است تحلیل استخوان در اطراف پایههای ایمپلنت رخ دهد.
- پس زدن ایمپلنت: در موارد نادر، بدن ممکن است ایمپلنت را نپذیرد که منجر به شل شدن یا افتادن ایمپلنت میشود. عوامل موثر در این وضعیت شامل آلرژی به مواد ایمپلنت، بیماریهای زمینهای یا عفونت هستند.
- مشکلات لثه: عفونت یا تحریک لثهها (پریایمپلنتایتیس) میتواند رخ دهد که در صورت درمان نشدن، به تخریب استخوان و شکست ایمپلنت منجر میشود.
- جوش نخوردن ایمپلنت با استخوان (osseointegration failure): اگر پایههای ایمپلنت به استخوان جوش نخورند، ممکن است نیاز به خارج کردن آنها و تکرار درمان باشد.
برای اطلاعات بیشتر: چه کسانی نمی توانند ایمپلنت کنند؟
عوارض بلن مدت (پس از چند ماه تا چند سال)
- مشکلات زیبایی: عدم هماهنگی در جایگذاری ایمپلنتها ممکن است باعث ایجاد فاصله یا ناهماهنگی در ظاهر دندان ها شود.
- مشکلات عملکردی: در مواردی که فاصله بین دو ایمپلنت رعایت نشده باشد، ممکن است نیروهای جویدن بهدرستی توزیع نشود و فشار بیش از حد به یکی از ایمپلنتها وارد شود که در درازمدت باعث شکست آن میشود.
- آسیب به عصب: اگر پایه ایمپلنت به اعصاب نزدیک باشد، ممکن است باعث بیحسی یا درد طولانیمدت در لبها، چانه یا لثه شود.
- تحلیل لثه: در طول زمان، ممکن است لثهها در اطراف ایمپلنت تحلیل بروند که باعث نمایان شدن فلز ایمپلنت و ایجاد مشکلات زیبایی و بهداشتی میشود.
روش های جایگزینی دو یا چند دندان کنار هم
انتخاب روش مناسب برای جایگزینی دو یا چند دندان کنار هم به عواملی مانند تراکم استخوان، وضعیت دندانهای مجاور، سلامت کلی بیمار، بودجه و ترجیح فردی بستگی دارد. روش های جایگزینی دندان های از دست رفته شامل موارد زیر است:
۱. ایمپلنت دندانی (Dental Implant)
یکی از روشهای اصلی جایگزینی دندانهای از دست رفته، استفاده از ایمپلنت های دندانی است. این روش به دو صورت انجام میشود: برای هر دندان از دست رفته یک پایه ایمپلنت جداگانه قرار داده میشود یا از بریج بر پایه ایمپلنت استفاده میشود. در روش اول، هر دندان دارای ایمپلنت اختصاصی است که پایداری و دوام بیشتری دارد. اما اگر تراکم استخوان یا بودجه بیمار اجازه ندهد، میتوان با قرار دادن ایمپلنتها در دو طرف فضای خالی و استفاده از یک بریج برای دندانهای میانی، چند دندان را بهصورت همزمان جایگزین کرد. این روش نه تنها ظاهر طبیعی دارد، بلکه از تحلیل استخوان در ناحیه خالی جلوگیری میکند.
۲. بریج دندانی سنتی (Traditional Dental Bridge)
بریج دندانی سنتی یکی دیگر از روشهای متداول است. در این روش از دندانهای سالم دو طرف فضای خالی بهعنوان پایه برای نگه داشتن بریج استفاده میشود. بریج شامل چند تاج دندان است که دندانهای کناری پایهها و دندانهای میانی نقش جایگزین را ایفا میکنند. این روش سریعتر از ایمپلنت است و هزینه کمتری دارد، اما یکی از معایب آن نیاز به تراشیدن دندانهای سالم برای استفاده بهعنوان پایه است. همچنین در این روش، تحلیل استخوان در ناحیهای که دندان از دست رفته است، ممکن است به مرور زمان رخ دهد.
برای اطلاعات بیشتر: بریج بهتر است یا ایمپلنت
۳. دنچر جزئی متحرک (Removable Partial Denture)
برای افرادی که به دنبال روشهای غیرتهاجمی هستند، دنچر جزئی متحرک شامل چند دندان مصنوعی است که با استفاده از قلابها یا اتصالات به دندانهای مجاور متصل میشود. دنچر جزئی متحرک بهراحتی قابل جابهجایی است و هزینه کمتری نسبت به روشهای دیگر دارد. با این حال، این روش از نظر پایداری و ظاهر طبیعی نسبت به ایمپلنتها و بریجها ضعیفتر است. علاوه بر این، ممکن است نیاز به تنظیمات مکرر داشته باشد و در برخی موارد برای بیمار ناراحتی ایجاد کند.
۴. دنچر کامل (Complete Denture)
در مواردی که تعداد زیادی از دندانهای یک فک از دست رفته باشد، دنچر کامل ممکن است راهحل مناسبی باشد. این پروتز کل فک بالا یا پایین را پوشش میدهد و میتواند به بازگرداندن توانایی جویدن و صحبت کردن کمک کند. دنچر کامل بیشتر برای افراد مسن استفاده میشود و به دلیل هزینه مقرونبهصرفه و غیرتهاجمی بودن، گزینهای محبوب است. با این وجود، دنچر کامل از نظر پایداری و عملکرد نسبت به ایمپلنتها محدودتر است و معمولاً نیاز به استفاده از چسب برای ثابت نگه داشتن دارد.
۵. مینی ایمپلنت (Mini Dental Implants)
مینی ایمپلنت ها روش دیگری برای جایگزینی دندانهای از دست رفته هستند. این ایمپلنتها کوچکتر از ایمپلنتهای استاندارد هستند و معمولاً برای بیمارانی که تراکم استخوان کافی ندارند یا از جراحیهای پیچیده پرهیز میکنند، مناسب هستند. این روش سادهتر و سریعتر است و میتواند برای تثبیت دنچر یا جایگزینی چند دندان استفاده شود. با این حال، مینی ایمپلنتها به دلیل اندازه کوچکتر، از پایداری و استحکام کمتری نسبت به ایمپلنتهای استاندارد برخوردارند.
برای مشاهده هزینه ایمپلنت فوری کلی کنید.
۶. All-on-4 یا All-on-6 (ایمپلنت کامل فک با تعداد پایه محدود)
برای افرادی که تعداد زیادی از دندانهای یک فک را از دست دادهاند، روش All-on-4 یا All-on-6 گزینهای پیشرفته و موثر است. در این روش، تنها ۴ یا ۶ پایه ایمپلنت در فک کاشته میشود و یک پروتز کامل روی آنها نصب میگردد. این روش مزایایی مانند پایداری بالا، جلوگیری از تحلیل استخوان و ظاهری بسیار طبیعی دارد. با این حال، هزینه بالا و نیاز به جراحی تخصصی از چالشهای این روش محسوب میشود.
در چه شرایطی میتوان از یک ایمپلنت برای دو دندان استفاده کرد؟
استفاده از یک ایمپلنت برای جایگزینی دو دندان در شرایط خاصی امکانپذیر است و به موقعیت دندانهای از دست رفته، تراکم و استحکام استخوان فک بستگی دارد. این روش معمولاً زمانی انجام میشود که دندانهای از دست رفته در کنار یکدیگر قرار داشته باشند و فشار زیادی بر روی ناحیه ایجاد نشود. در چنین مواردی، دندانپزشک با طراحی یک تاج دندان دو قسمتی یا یک بریج متصل به یک پایه ایمپلنت، دو دندان را جایگزین میکند. این روش بهویژه در نواحی جلویی دهان که فشار جویدن کمتر است، کاربرد دارد.
شرط اصلی برای موفقیت این روش، وجود استخوان کافی و قوی در ناحیه ایمپلنت است که بتواند فشار ناشی از دو دندان را تحمل کند. اگر استخوان فک ضعیف باشد یا تحلیل رفته باشد، ممکن است این روش مناسب نباشد و نیاز به پیوند استخوان وجود داشته باشد. علاوه بر این، طراحی دقیق تاج یا بریج دندانی و رعایت اصول بیومکانیکی از اهمیت بالایی برخوردار است تا از وارد شدن فشار اضافی به ایمپلنت و آسیب به بافتهای اطراف جلوگیری شود.
برای اطلاعات بیشتر: مراقبت از ایمپلنت دندان پس از جراحی
روکش دو دندان کنار هم
روکش دو دندان کنار هم معمولاً برای بازسازی ظاهر و عملکرد دندانهایی که دچار آسیب، شکستگی، یا پوسیدگی شدهاند، انجام میشود. این روش شامل قرار دادن دو روکش مجزا روی دندانهای طبیعی یا دو تاج متصل بر روی ایمپلنتها است. در این فرآیند، ابتدا دندانهای آسیبدیده تراش داده میشوند تا فضایی برای نصب روکش ایجاد شود. سپس از ناحیه مورد نظر قالبگیری شده و روکشهای سفارشی با استفاده از موادی مانند سرامیک، زیرکونیا یا فلز ساخته میشوند. این روکش ها بهگونهای طراحی میشوند که از نظر رنگ و شکل با دندانهای طبیعی هماهنگ باشند.
در صورتی که دو دندان از دست رفته باشند و نیاز به ایمپلنت باشد، ممکن است از یک بریج بر پایه ایمپلنت برای جایگزینی استفاده شود. در این روش، دو تاج متصل به یکدیگر ساخته میشوند و روی پایههای ایمپلنت نصب میشوند. این طراحی باعث توزیع مناسب فشار جویدن بین ایمپلنتها میشود و از وارد شدن فشار اضافی به یک ناحیه خاص جلوگیری میکند. روکشهای دندان به دلیل ظاهر طبیعی، استحکام بالا و دوام طولانیمدت، گزینهای ایدهآل برای بازگرداندن زیبایی و عملکرد دهان هستند.
ایمپلنت چهار دندان کنار هم
برای ایمپلنت چهار دندان کنار هم، معمولاً از دو یا سه پایه ایمپلنت بهعنوان پشتیبان استفاده میشود. این ایمپلنتها در فواصل مناسب کاشته میشوند و یک بریج دندانی شامل چهار تاج دندان روی آنها نصب میشود. این روش از وارد شدن فشار بیشازحد به یک ایمپلنت جلوگیری کرده و تعادل مناسبی برای جویدن فراهم میکند. اگر تراکم استخوان کافی نباشد، پیش از کاشت ایمپلنت، ممکن است پیوند استخوان لازم باشد. این روش عملکرد طبیعی و ظاهر زیبایی را برای بیمار بازمیگرداند.
آیا یک ایمپلنت برای دو دندان امکان پذیر است؟
بله، استفاده از یک ایمپلنت برای جایگزینی دو دندان امکانپذیر است، اما این روش به شرایط خاصی نیاز دارد. در این روش، یک پایه ایمپلنت در استخوان فک کاشته میشود و دو تاج دندانی که به هم متصل هستند (مانند بریج)، روی این پایه نصب میشوند.
همچنین بخوانید: درصد موفقیت کاشت ایمپلنت دندان چقدر است؟
این روش معمولاً در نواحی جلویی دهان که فشار جویدن کمتر است، انجام میشود. اما در نواحی عقبی که فشار جویدن زیاد است، ممکن است این روش مناسب نباشد. همچنین، تراکم و استحکام استخوان فک باید به اندازهای باشد که بتواند فشار ناشی از دو دندان را تحمل کند. طراحی و نصب صحیح تاجها نیز برای توزیع مناسب فشار و جلوگیری از آسیب به ایمپلنت ضروری است.
هزینه ایمپلنت سه دندان کنار هم
هزینه ایمپلنت سه دندان کنار هم به عوامل متعددی بستگی دارد، از جمله برند ایمپلنت، کیفیت مواد استفادهشده، تخصص دندانپزشک، و نیاز به درمانهای جانبی مانند پیوند استخوان یا لیفت سینوس.
| انواع برند ایمپلنت | قیمت هر واحد |
| ایمپلنت های کرهای | از ۸,۰۰۰,۰۰۰ تا ۱۲,۰۰۰,۰۰۰ تومان |
| ایمپلنت های آلمانی | از ۱۲,۰۰۰,۰۰۰ تا ۱۵,۰۰۰,۰۰۰ تومان |
| ایمپلنت های سوئیسی | از ۱۷,۰۰۰,۰۰۰ تا ۳۰,۰۰۰,۰۰۰ تومان |
با توجه به این ارقام، هزینه ایمپلنت سه دندان کنار هم میتواند بین ۲۴,۰۰۰,۰۰۰ تا ۹۰,۰۰۰,۰۰۰ تومان متغیر باشد و هزینه ایمپلنت دو دندان کنار هم بین ۱۶,۰۰۰,۰۰۰ تا ۶۰,۰۰۰,۰۰۰ تومان تخمین زده میشود.
سخن پایانی
ایمپلنت دو یا چند دندان کنار هم، با فراهم کردن عملکردی طبیعی، ظاهری زیبا و پیشگیری از تحلیل استخوان، به بیماران این امکان را میدهد که لبخند خود را با اطمینان بازگردانند. با این حال، موفقیت این روش به برنامهریزی دقیق، انتخاب صحیح مواد و تخصص دندانپزشک بستگی دارد.
انتخاب روش مناسب برای جایگزینی دندانهای از دست رفته، باید بر اساس مشاوره دقیق با دندانپزشک و در نظر گرفتن شرایط فردی بیمار صورت گیرد. امیدواریم این مقاله به شما در درک بهتر این روش کمک کرده باشد و مسیر انتخاب درمان مناسب را برای شما هموارتر کند.
